ΔΕΥΤΕΡΑ 8/4 στις 7μμ στο Άνευ Αρχών (Χατζηανδρέου 5 – πίσω από το Γεννηματά)
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=P95NMxzNPW4[/youtube]
Σκηνοθεσία: Λίνα Βερτμίλερ
Σενάριο: Λίνα Βερτμίλερ
Παίζουν: Τζιανκάρλο Τζανίνι, Μαριάντζελα Μελάτο, Έρος Πάνι, Πίνα Τσεί, Έλενα Φιόρε.
Μουσική: Νίνο Ρότα, Κάρλο Σαβίνα
Φασιστική Ιταλία 1932: Έξι χρόνια νωρίτερα γίνεται απόπειρα κατά του Μουσολίνι. Ο δράστης, ο δεκαπεντάχρονος Αντέο Ζαμπόνι, πυροβολεί και αστοχεί ενώ στη συνέχεια λιντσάρεται από φασίστες που ακολουθούσαν το Ντούτσε. Το1932 άλλος ένας αναρχικός που έχει ως σκοπό την εκτέλεση του Μουσολίνι δολοφονείται από την αστυνομία. Τότε ο Τουρίν, ένας αγαθός χωρικός, οργισμένος από τη δολοφονία του φίλου του αναλαμβάνει την αποστολή του, παρατάει τη ζωή του στο χωριό, έρχεται σε επαφή με το αναρχικό κίνημα και ταξιδεύει στη Ρώμη όπου θα συναντηθεί με έναν σύνδεσμο που γνωρίζει πότε και που θα βρεθεί ο Μουσολίνι. Ο σύνδεσμος είναι η Σαλόμη, μία αναρχική που δουλεύει σε μπορντέλο και φίλη του Αντέο. Και οι δυο έχουν προσωπικούς και πολιτικούς λόγους να θέλουν τον Ντούτσε νεκρό, αλλά το σχέδιο δεν θα πάει όπως αρχικά το είχαν σχεδιάσει…
Μουσική:
Canzone arrabbiata – Το τραγούδι της οργής
Το τραγούδι έγραψε ο Nino Rota για την ταινία “Film d’amore e d’anarchia”.
Μουσική: Νίνο Ρότα
Στίχοι: Λίνα Βερτμίλλερ
Πρώτη εκτέλεση: Anna Melato
canto per me
canto per rabbia questa luna
contro di te
contro chi e ricco e non lo sa
chi sporchera la verita
cammino e canto
la rabbia che mi fa
Penso a tanta gente nell’oscurita
alla solitudine della citta
penso alle illusioni dellumanita
tutte le parole che ripetera
Canto per chi non ha fortuna
canto per me
canto per rabbia questa luna
contro di te
canto a quel sole che verra
tramontera rinascera
alle illusioni
alla rabbia che mi fa
Μετάφραση στίχων:
Τραγουδώ για τους δυστυχισμένους,
για μένα τραγουδώ.
Τραγουδώ για τούτο το φεγγάρι με οργή, κόντρα σε σένα
κόντρα σ’ αυτούς που πλούσιοι είναι και δεν το ξέρουν,
κόντρα σ’ αυτούς που την αλήθεια λεκιάζουν.
Περπατώ και τραγουδώ
για την οργή που με πνίγει.
Συλλογιέμαι τόσο κόσμο που στο σκοτάδι ζει,
μέσα στης πόλης τη μοναξιά.
Τις χίμαιρες των ανθρώπων συλλογιέμαι,
κι όλα αυτά τα λόγια τα χιλιοειπωμένα.
Τραγουδώ για τους δυστυχισμένους,
για μένα τραγουδώ.
Τραγουδώ για τούτο το φεγγάρι με οργή, κόντρα σε σένα.
Τραγουδώ για ‘κείνον τον ήλιο που θα ‘ρθει,
που θ’ ανατείλει, που θα βασιλέψει.
Για τις χίμαιρες,
για την οργή που με πνίγει τραγουδώ.