Απολογιστικό κείμενο για τις παρεμβάσεις στα δυτικά Θεσσαλονίκης.

Κατά το μήνα Μάρτιο και στα πλαίσια της προπαγάνδισης της αντιφασιστικής πορείας που πραγματοποιήθηκε στις 6 Απριλίου στον Εύοσμο, έλαβε χώρα ένα πλήθος δράσεων σε ποικίλους δήμους της δυτικής Θεσσαλονίκης. Μοιράσματα σε λαϊκές και σε σχολεία, μικροφωνικές και αφισοκολλήσεις υλοποιήθηκαν στην περιοχή του Ευόσμου, της Ξηροκρήνης, του Επτάλοφου, της Σταυρούπολης και της Μενεμένης, προκειμένου να δημιουργηθεί μια βάση επικοινωνίας με τους κατοίκους των περιοχών αυτών. Από το προπαρασκευαστικό στάδιο των συζητήσεων πάνω στις δράσεις, η εντύπωση που είχαμε σχετικά με τις συνθήκες που επικρατούν στους δήμους αυτούς διαφοροποιούταν από την εμπειρία μας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, μια εντύπωση που κατά περιπτώσεις επιβεβαιώθηκε από την παρουσία μας εκεί. Μας δόθηκε η ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με ετερόκλητο κόσμο ανεξαρτήτου ηλικίας, από μαθητές σχολείου μέχρι ηλικιωμένους ντόπιους, ο οποίος ανήκει σε ένα εύρος ιδεολογικού προσανατολισμού και στάσης απέναντι στο πολιτικό σύστημα. Συναντήσαμε, συνεπώς, ως επί το πλείστον συμπεριφορές θετικά προσκείμενες στην παρέμβασή μας, αν και δεν έλειψε και το αντίθετο, σε μεμονωμένες περιπτώσεις. Οι τέσσερις εβδομάδες παρεμβάσεων, πέρα από αναγκαίες για την πλαισίωση της πορείας, κρίθηκαν εποικοδομητικές και καθοριστικές για τη συγκρότηση σχέσεων αναγνωρισιμότητας σε περιοχές που ανάλογα εγχειρήματα είχαν πολύ καιρό να συμβούν. Κορύφωση όλων αυτών ήταν η μαζική πορεία της 6ης Απριλίου, την οποία στήριξε και σημαντικός αριθμός κατοίκων. Επιλέχθηκε ένα εκτενές δρομολόγιο με αφετηρία το Δημαρχείο Ευόσμου, που στόχο είχε να διατρέξει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο τμήμα της περιοχής στα πλαίσια του προπαγανδιστικού της χαρακτήρα. Καθ’ όλη τη διάρκειά της, χαρακτηριστικά της ήταν ο έντονος παλμός και η δυναμικότητα, χωρίς, όμως, να σημειωθούν εντάσεις.

Antifa Cinema: Ιστορία έρωτα κι αναρχίας (1973)

ΔΕΥΤΕΡΑ 8/4 στις 7μμ στο Άνευ Αρχών (Χατζηανδρέου 5 – πίσω από το Γεννηματά)

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=P95NMxzNPW4[/youtube]

Σκηνοθεσία: Λίνα Βερτμίλερ
Σενάριο: Λίνα Βερτμίλερ
Παίζουν: Τζιανκάρλο Τζανίνι, Μαριάντζελα Μελάτο, Έρος Πάνι, Πίνα Τσεί, Έλενα Φιόρε.
Μουσική: Νίνο Ρότα, Κάρλο Σαβίνα

Φασιστική Ιταλία 1932: Έξι χρόνια νωρίτερα γίνεται απόπειρα κατά του Μουσολίνι. Ο δράστης, ο δεκαπεντάχρονος Αντέο Ζαμπόνι, πυροβολεί και αστοχεί ενώ στη συνέχεια λιντσάρεται από φασίστες που ακολουθούσαν το Ντούτσε. Το1932 άλλος ένας αναρχικός που έχει ως σκοπό την εκτέλεση του Μουσολίνι δολοφονείται από την αστυνομία. Τότε ο Τουρίν, ένας αγαθός χωρικός, οργισμένος από τη δολοφονία του φίλου του αναλαμβάνει την αποστολή του, παρατάει τη ζωή του στο χωριό, έρχεται σε επαφή με το αναρχικό κίνημα και ταξιδεύει στη Ρώμη όπου θα συναντηθεί με έναν σύνδεσμο που γνωρίζει πότε και που θα βρεθεί ο Μουσολίνι. Ο σύνδεσμος είναι η Σαλόμη, μία αναρχική που δουλεύει σε μπορντέλο και φίλη του Αντέο. Και οι δυο έχουν προσωπικούς και πολιτικούς λόγους να θέλουν τον Ντούτσε νεκρό, αλλά το σχέδιο δεν θα πάει όπως αρχικά το είχαν σχεδιάσει…

 

Μουσική:
Canzone arrabbiata – Το τραγούδι της οργής

Το τραγούδι έγραψε ο Nino Rota για την ταινία “Film d’amore e d’anarchia”.
Μουσική: Νίνο Ρότα
Στίχοι: Λίνα Βερτμίλλερ
Πρώτη εκτέλεση: Anna Melato

canto per me
canto per rabbia questa luna
contro di te
contro chi e ricco e non lo sa
chi sporchera la verita
cammino e canto
la rabbia che mi fa

Penso a tanta gente nell’oscurita
alla solitudine della citta
penso alle illusioni dellumanita
tutte le parole che ripetera

Canto per chi non ha fortuna
canto per me
canto per rabbia questa luna
contro di te
canto a quel sole che verra
tramontera rinascera
alle illusioni
alla rabbia che mi fa

Μετάφραση στίχων:

Τραγουδώ για τους δυστυχισμένους,
για μένα τραγουδώ.
Τραγουδώ για τούτο το φεγγάρι με οργή, κόντρα σε σένα
κόντρα σ’ αυτούς που πλούσιοι είναι και δεν το ξέρουν,
κόντρα σ’ αυτούς που την αλήθεια λεκιάζουν.
Περπατώ και τραγουδώ
για την οργή που με πνίγει.

Συλλογιέμαι τόσο κόσμο που στο σκοτάδι ζει,
μέσα στης πόλης τη μοναξιά.
Τις χίμαιρες των ανθρώπων συλλογιέμαι,
κι όλα αυτά τα λόγια τα χιλιοειπωμένα.

Τραγουδώ για τους δυστυχισμένους,
για μένα τραγουδώ.
Τραγουδώ για τούτο το φεγγάρι με οργή, κόντρα σε σένα.
Τραγουδώ για ‘κείνον τον ήλιο που θα ‘ρθει,
που θ’ ανατείλει, που θα βασιλέψει.
Για τις χίμαιρες,

για την οργή που με πνίγει τραγουδώ.