Ανακοίνωση για τον τερματισμό της λειτουργίας της Antifa Salonica

          Η Antifa Salonica παύει τη λειτουργία της μετά από ενάμισι χρόνο δράσης. Αυτό δε σημαίνει πως η φασιστική απειλή έχει περάσει. Η δημιουργία και η οργάνωση αντιφασιστικών ομάδων και οργανώσεων είναι επίκαιρη όσο ποτέ και απολύτως αναγκαία. Απλά ως συνέλευση κάναμε τον κύκλο μας. Παρόλα αυτά θεωρούμε αναγκαιότητα να τοποθετηθούμε όσον αφορά κάποια ζητήματα.

          Όταν πριν από ενάμισι χρόνο οι φασίστες παραλίγο να εμφανιστούν στο μνημόσυνο των θυμάτων του ολοκαυτώματος του Χορτιάτη, αλλά και αργότερα όταν μια σειρά από φασιστικές γκρούπες αποπειράθηκαν να κάνουν πορεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλης, με αφορμή την επέτειο του θανάτου του Παύλου Μελά, είχαμε αντιληφθεί ένα κενό στο αντιφασιστικό κίνημα στη Θεσσαλονίκη.

Το κενό σε αυτά τα δύο περιστατικά, αλλά και σε πολλά περισσότερα τα τελευταία χρόνια, ξεκινούσε από το γεγονός πως καμιά συλλογικότητα δεν καλούσε τον κόσμο της Θεσσαλονίκης να τους αντιμετωπίσει, κι όταν το έκανε απλά υπήρχε ένα ραντεβού μια το πολύ δυο μέρες πριν. Οπότε σε οργανωτικό επίπεδο επικρατούσε το χύμα και όλα επαφίονταν στην τύχη ή στις εντολές της αστυνομίας. Ακόμα και στις περιπτώσεις σαν αυτή του Χορτιάτη, που υπήρχε κάλεσμα της τελευταίας στιγμής, πολύς κόσμος που ανταποκρίθηκε δεν ήξερε καν τι συνέβη εκεί το Σεπτέμβρη του 1944, ούτε είχε ακούσει ποτέ στη ζωή του ποιος ήταν ο Σούμπερτ και οι επίλεκτοι ταγματασφαλίτες “Σουμπερίτες” (Jagdkommando Schubert).

Αυτές τις ελλείψεις προσπαθήσαμε να καλύψουμε γιατί πιστεύαμε, και πιστεύουμε ακόμη, πως ο φασισμός δεν αντιμετωπίζεται ούτε με πορείες πυροτεχνήματα, ούτε και με την απολιτίκ μητροπολιτική βία. Επίσης ιδεολογικά κατασκευάσματα όπως η θεωρία των άκρων βλέπαμε να τα ασπάζονται ακόμα και κάποια κομμάτια του ευρύτερου χώρου, άλλο ένα ζήτημα που προσπαθήσαμε να απαντήσουμε στο βαθμό που μας αναλογούσε.

Όμως, πολλά από τα κακώς κείμενα τελικά αναπαράχθηκαν και μέσα στην Antifa Salonica. Κι όταν τελικά έφτασε η στιγμή, που σχεδόν όλοι ξέραμε πως θα έρθει αργά ή γρήγορα, αυτή της δολοφονίας του Παύλου Φύσα στο Κερατσίνι, τότε για άλλη μια φορά αποδείχτηκε πως η οργή και ο αυθορμητισμός δε μπορούν από μόνα τους να αντιμετωπίσουν κράτος και παρακράτος…

          Λέμε πώς η δημιουργία και η οργάνωση αντιφασιστικών ομάδων και οργανώσεων είναι επίκαιρη και αναγκαία. Η ιεράρχηση, όμως, του αντιφασισμού ως πρωτεύον ζήτημα και κατ’ επέκταση η παραμέληση άλλων κοινωνικών αγώνων είναι στρατηγικό και πολιτικό λάθος. Μια δυναμική και συγκρουσιακή μερίδα της κοινωνίας που μάχεται τους φασίστες στους δρόμους, αλλά δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τα καθημερινά προβλήματα της εξαθλίωσης, της φτωχοποίησης, της ανεργίας, της εθελοδουλίας, της καταστολής, της επέλασης του κεφαλαίου, της διάλυσης του κοινωνικού ιστού και της ολοκληρωτικής εξατομίκευσης, αργά ή γρήγορα θα αφομοιωθεί από το δημοκρατικό κοινοβουλευτισμό ή και τον κρατικό “αντιφασιμό”, γιατί αυτοί είναι που εμφανίζονται με δήθεν λύσεις στα κεντρικά προβλήματα της κοινωνίας.

          Ο εθνικισμός δεν τροφοδοτείται εδώ και ένα σχεδόν αιώνα από τη χρυσή αυγή, αλλά από τους δημοκράτες του κοινοβουλευτικού μπλοκ. Οι μεγάλες ιδέες, το ιδιώνυμο, ο χριστιανοελληνικός αχταρμάς του Γ’ Ελληνικού Πολιτισμού των Μεταξικών, η ατιμωρησία των ταγματασφαλιτών, τα Δεκεμβριανά του 1944, ο ΙΔΕΑ, η ατιμωρησία των χουντικών και των βασανιστών της ΕΑΤ-ΕΣΑ, οι Μηχαλολιάκοι και οι Πλεύριδες στην ΚΥΠ, η ανάδειξη, προβολή και προαγωγή σε βουλευτές των τηλεπλασιέδων παραχαραγμένης ιστορίας και άλλα τόσα δεν είναι έργο φασιστών, αλλά δημοκρατών. Κι αν αυτοί που έπραξαν όλα αυτά τα εγκλήματα δεν είναι δημοκράτες, τότε πολύ απλά το πολιτειακό σύστημα της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας απέτυχε, χρεοκόπησε και φάνηκε ανάξιο των προσδοκιών της κοινωνίας που πίστεψε στη φενάκη της αστικοδημοκρατικής εκπροσώπησης.

          Για να μην υπάρχει εδώ καμιά παρανόηση, σε καμιά περίπτωση δεν ταυτίζουμε το δημοκρατικό πολίτευμα με τον φασισμό. Αυτό θα ήταν ανιστόρητο και βλακώδες. Όποιος θέλει να τα ταυτίζει ας πάει μια βόλτα ως το Κίεβο, κι ας βγει για μια αφισοκόλληση ή ας κάνει μια μικροφωνική. Όχι κάτι προωθημένο, μόνο τα απλά…

Με απλά λόγια συμφωνούμε και επικαλούμαστε τους παλιούς αναρχικούς όταν δήλωναν πως “η πιο ατελής δημοκρατία είναι χίλιες φορές καλύτερη από την πιο φωτισμένη μοναρχία” (Μ. Μπακούνιν) ή αλλιώς πως “δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η χειρότερη των δημοκρατιών είναι προτιμότερη, αν μη τι άλλο από εκπαιδευτικής απόψεως, από την καλύτερη των δικτατοριών” (Ε. Μαλατέστα). Και για να δώσουμε και ένα σύντομο παράδειγμα από την ελληνική ιστορία, αρκετοί αναρχικοί, με πιο γνωστούς τους Αμιλκάρε Τσιπριάνι και Εμμανουήλ Δαδάογλου, πολέμησαν στην Αθήνα το 1862 στην εξέγερση κατά των μοναρχικών του βασιλιά Όθωνα.

          Για να επιστρέψουμε στο σήμερα, η επικαιρότητα του αντιφασιστικού αγώνα φαίνεται και από το αποτέλεσμα των γεγονότων της Ουκρανίας. Εκεί μια χούφτα καθυστερημένων και φανατικών εθνικιστών, από τη μια δε βρήκε εμπόδια στους δρόμους λόγο της ανυπαρξίας οργανωμένων αντιφασιστικών δυνάμεων και από την άλλη χρηματοδοτήθηκε και εξοπλίστηκε από μια μερίδα της καπιταλιστικής ελίτ, με αποτέλεσμα να καταλάβει την εξουσία.

          Ο φασισμός στην ελλάδα έχει βαθιές ρίζες μέσα στο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο από τη δικτατορία Μεταξά ως και σήμερα. Ο φασισμός δεν έχει εξαλειφθεί γιατί οι επαγγελματίες πολιτικοί, οι σύγχρονοι δημοκράτες δηλαδή, το επέτρεψαν.

          Όσο, λοιπόν, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια θα διδάσκουν τους νέους τη γραμμική ανάγνωση της ιστορίας και την μεταφυσική σύνδεση ανάμεσα στην αρχαία ελληνική δημοκρατία, την ελληνορθόδοξη ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και την δημιουργία του Βαυαρικού Προτεκτοράτου που ονομάστηκε Βασίλειον της Ελλάδος, τόσο τα εθνικιστικά αίσχη θα αναπαράγονται και θα υπάρχει πάντα εν δυνάμει το φασιστικό στοιχείο… αγράμματο και παραπληροφορημένο, αλλοτριωμένο από την εκμετάλλευση, να ψάχνει να ταυτιστεί με κάτι το μεγάλο για να μη νοιώθει τόσο μικρό και ανήμπορο, να στρατολογείται από το κεφάλαιο για να στραφεί κατά του συνανθρώπου του, γιατί είναι ανίκανο να χτυπήσει τον πραγματικό δυνάστη του.

          Έτσι, βασιζόμενοι σε μια τέτοιου τύπου ανιστόρητη εκπαιδευτική προπαγάνδα, δεν είναι περίεργο που τα δύο εργαλεία που έχει ξεσηκώσει από το χρονοντούλαπο της ιστορίας η παρούσα συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ είναι το ίδιο γελοία, αλλά δυστυχώς αποτελεσματικά στο να πείσουν ένα απαίδευτο κοινό… Αυτά είναι για το “ευρύ κοινό” η θεωρία των άκρων και για το εσωτερικό του παρακρατικού μηχανισμού το αρχαίο δολοφονικό έθιμο της κρυπτείας.

Ταυτόχρονα, όλα ανεξαιρέτως τα κοινοβουλευτικά κόμματα δε χάνουν λεπτό να καταγγέλλουν τη “βία από όπου κι αν προέρχεται” ενισχύοντας έτσι την θεωρία των άκρων. Ο γελοίος νομικίστικος τρόπος που “χτυπάνε” μερικά στελέχη της χρυσής αυγής δημιουργεί ένα προηγούμενο που θα χρησιμοποιηθεί από το καθεστώς ενάντια στους πραγματικούς εχθρούς του όταν έρθει η ώρα. Απλά τους θυμίζουμε πως ο εμπνευστής του ιδιώνυμου, δηλαδή του νόμου 4229 του 1929, ήταν ο Ελ. Βενιζέλος και οι δημοκράτες… παρόλα αυτά αργότερα και οι ίδιοι κυνηγήθηκαν από το καθεστώς Μεταξά με βάση το ίδιο ακριβώς το ιδιώνυμο.

          Όπως είχαμε γράψει και στο ιδρυτικό μας κείμενο “ο φασισμός είναι η πιο ριζοσπαστική έκφανση του εθνικισμού. Ο φασίστας που ιδεολογικά αυτοπροσδιορίζεται ως εθνικοσοσιαλιστής καυχιέται πως είναι ο πιο αυθεντικός και καθαρός εθνικιστής. Και παρόλο που οι σύγχρονοι δημοκράτες ισχυρίζονται πως είναι από την απέναντι πλευρά, εκτός του ότι κάθονται στα ίδια έδρανα μαζί τους, αν θεωρήσουν πως θίγονται τα προνόμιά τους, είτε θα χρησιμοποιήσουν τους φασίστες, είτε θα τους ακολουθήσουν. Ως εκ τούτου, ο πόλεμος ενάντια στο φασισμό είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον πόλεμο ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο.”

          Εμείς τονίζουμε, για άλλη μια φορά, πως δεν είμαστε το άλλο άκρο του φασισμού, ούτε του μοναρχισμού, ούτε όποιου άλλου -ισμού… Η δικιά μας κοσμοθεωρία δεν χωράει σε ανιστόρητες αναπαραστάσεις. Δηλαδή, στην απαρχαιωμένη γραμμική αναπαράσταση (ακροδεξιά – δεξιά – κεντροδεξιά – κέντρο – κεντροαριστερά – αριστερά – άκρα αριστερά) που θέλουν να συμμετέχουν οι εκφραστές των χρεοκοπημένων ιδεολογιών, εμάς δε θα μας βρουν πουθενά.

Κι αν θέλουν, φίλοι και εχθροί, να μας χώσουν κάπου πιο αριστερά της άκρας αριστεράς τους προτρέπουμε να ξεκολλήσουν από το παρελθόν και να πάψουν να καθορίζονται σύμφωνα με το που κάθισαν το 1789 οι εκπρόσωποι της Γαλλικής Συντακτικής Συνέλευσης μέσα στο Σφαιριστήριο.

Αυτή η γραμμική αναπαράσταση, αλλά και παρόμοιες καρτεσιανές όπως τα “Pournelle Chart” (Jerry Pournelle 1963), “Nolam Chart” (David Nolan 1969) και την πιο πρόσφατη με την ονομασία “Political Compass”, παρουσιάζονται ως προϊόντα επιστημονικής πολιτικής έρευνας αλλά στην καλύτερη είναι απαρχαιωμένα εργαλεία… εμάς πάντως μας θυμίζουν αστρολογικούς χάρτες με ωροσκόπους και ζωόδια.

          Σήμερα δεν υπάρχει σύγκρουση άκρων, αλλά σύγκρουση δύο κόσμων, η οποία ήδη οδηγεί στον αναπόφευκτο πόλεμο μεταξύ του κόσμου της ελευθερίας, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της αξιοπρέπειας και της αυτοοργάνωσης, με τον ακροκινούμενο κόσμο του κράτους και του κεφαλαίου. Στον πόλεμο αυτό που μας κήρυξαν, ο εθνικισμός είναι εργαλείο της άρχουσας τάξης και οι φασίστες τα (αναλώσιμα) τσιράκια των αφεντικών, οπότε και η σύγκρουση μαζί τους είναι αναπόφευκτη.

          Όπως λοιπόν είπαμε, η Antifa Salonica έκλεισε τον κύκλο της. Ευτυχώς στην πόλη της Θεσσαλονίκης υπάρχουν κι άλλες αντιφασιστικές συλλογικότητες, και παρ όλες τις διαφορετικές αναλύσεις που μπορεί να έχουμε με αυτές, καλούμε τον κόσμο να τις στηρίξει και να συμμετέχει σε αυτές, ή να δημιουργήσει νέες.

30/04/2014

Antifa Salonica

Συνέλευση ενάντια στον εθνικισμό και τον κοινωνικό εκφασισμό

Ντοκιμαντέρ για την θεωρία των άκρων

Ιστορίες για ακραίους!

Ντοκιμαντέρ διάρκειας 65 λεπτών

Φεβρουάριος 2013

3λεπτο σποτάκι εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=PCd5TfVSNxs

[youtube]https://www.youtube.com/watch?v=R5JwVDKfw6w[/youtube]

Ένα ντοκιμαντέρ για τη θεωρία των δύο άκρων και λοιπές θεωρίες για ακραίους… Αρχικά το ντοκιμαντέρ δημιουργήθηκε ως εισαγωγή για συνελεύσεις και εκδηλώσεις εντός του αντιφασιστικού κινήματος στη ελλάδα.

Πλέον, μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα από τους μισάνθρωπους της Χ.Α. με την “διακριτική” παρουσία των πραιτόρων της ελληνικής αστυνομίας, άρχισε να παίζει σε όλα τα ΜΜΕ με μεγαλύτερη ένταση η “ανανεωμένη” θεωρία των άκρων.

Αυτό το ντοκυμαντέρ από τη μία θέτει ερωτήματα για προβληματισμό και συζήτηση και συγχρόνως είναι η απάντησή μας στην καθεστωτικής εμπνεύσεως θεωρία των άκρων.

ΥΓ: τα στοιχεία που παρουσιάζονται στο βίντεο για τον τόπο και το χρόνο που γίνεται η συνέλευση δεν ισχύουν πλέον

=========

Στα Γιάννενα η συζήτηση έλαβε χώρο στην κατάληψη αντιβίωση στις 20 Απριλίου 2013. Μπορείτε να ακούσετε τι ειπώθηκε εκεί στην ιστοσελίδα του αυτόνομου ραδιοφώνου Ιωαννίνων:

http://radio-i.org/index.php/15-homepage/326-antifasalonica.html

=========

Το ντοκιμαντέρ στηρίχτηκε σε μεγάλο βαθμό στη μπροσούρα “Ζουν ανάμεσά μας: Οι ρίζες των φασιστικών μορφωμάτων στην Ελλάδα και η αντιμετώπισή τους σήμερα”

https://antifasalonica.squat.gr/files/2013/02/brochure.pdf

 

Για την απεργία πείνας του αναρχικού Κώστα Σακκά.

κατέβασμα κειμένου σε pdf

._.

Στις 4 Δεκεμβρίου 2010 συλλαμβάνεται ο αναρχικός Κώστας Σακκάς, μαζί με τον Αλέξανδρο Μητρούσια, εξερχόμενος από αποθήκη όπου υπήρχε οπλισμός. Το επόμενο διάστημα του απαγγέλλονται κατηγορίες για συμμετοχή σε ανώνυμη τρομοκρατική οργάνωση και για διακεκριμένη οπλοκατοχή, και  προφυλακίζεται. Στη συνέχεια, και ενώ δεν υπήρχαν στοιχεία που να τον συνδέουν με επιθετικές ενέργειες, η κατηγορία της ανώνυμης τρομοκρατικής οργάνωσης μετατρέπεται σε συμμετοχή στην επαναστατική οργάνωση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς. Ο ίδιος, όπως και η ε. ο. ΣΠΦ, έχει αρνηθεί την συμμετοχή του στην εν λόγω οργάνωση. Από εκείνη τη στιγμή μέχρι σήμερα ο Κ. Σακκάς βρίσκεται αιχμάλωτος έχοντας υποβληθεί σε συνεχόμενες προφυλακίσεις, χωρίς να υπάρχει καταδικαστική απόφαση εις βάρος του. Σήμερα, και ενώ έχει παρέλθει το ‘’νόμιμο’’ χρονικό όριο προφυλάκισης του – βρίσκεται στην φυλακή 30 μήνες, του επιβάλλεται αυθαίρετα ακόμα ένα 6μηνο προφυλάκισης, που σκοπό έχει όχι μόνο την φυσική του εξόντωση, αλλά και την αποκοπή του από τους αγώνες που γίνονται στην κοινωνία.

Βλέπουμε το κράτος να εφαρμόζει την πάγια τακτική του απέναντι σε όποιον τάσσεται εναντίον του και εκδικητικά προβαίνει σε προφυλακίσεις, βασανισμούς, συνεχείς δίκες και απελάσεις, με στόχο την εξόντωση του ‘’εσωτερικού εχθρού’’, του ‘’απειλητικού άλλου’’ . (Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι αφ’ ενός η απαγωγή και, κατόπιν, η απέλαση του πολιτικού πρόσφυγα Bulut Yayla από τα Εξάρχεια στις 30 Μαΐου, που ως δια μαγείας βρέθηκε δύο μέρες αργότερα στην Ιστανμπούλ και, αφ’ ετέρου, η σύλληψη των αναρχικών Γ. Σαραφούδη, Α. Ντάλιου, Φ. Χαρίση και Γ. Ναξάκη σε καφετέρια της Νέας Φιλαδέλφειας). Προσπαθεί, με άλλα λόγια, να εξοντώσει όλους αυτούς που αντιστέκονται στον ολοκληρωτισμό που επιβάλλει, στον εκφασισμό της κοινωνίας, στις επιθέσεις των φασιστών. Όλους αυτούς που βρίσκονται πάντα συνεπείς στον αγώνα ενάντια στην εκμετάλλευση, στον αγώνα για ελευθερία τόσο εντός ελλαδικού χώρου, όσο και εκτός.

Σε αυτή τους την προσπάθεια, κράτος, μπάτσοι και δικαστές, χρησιμοποιώντας σαν κατηγορία – πασπαρτού την συμμετοχή στην ε. ο. ΣΠΦ και ποινικοποιώντας τις εκάστοτε προσωπικές σχέσεις, τσουβαλιάζουν πρόσωπα, εργαλεία και καταστάσεις, αποδίδοντας τα στην εν λόγω οργάνωση, δημιουργώντας, έτσι, υπέρογκες δικογραφίες και αυθαίρετες κατηγορίες. Στην προσπάθεια αυτή του κράτους να δημιουργήσει συγκεκριμένες εντυπώσεις και συσχετισμούς, οι αναρχικοί στοχοποιούνται ως τρομοκράτες και τα διάφορα αγωνιστικά χτυπήματα ως τρομοκρατικές  επιθέσεις, που μοναδικό στόχο έχουν να διαταράξουν την κοινωνική τάξη και ασφάλεια. Με την παραπάνω τακτική, και με σκοπό να παραδειγματίσουν και να τρομοκρατήσουν τους απ’ έξω συντρόφους, καθώς και να μειώσουν την ίδια την δυναμική των αγωνιζόμενων κομματιών της κοινωνίας, τους βάζουν στη φυλακή και τους χρεώνουν με πολύχρονες ποινές. Με άλλα λόγια, με αυτό το νομικό τρικ όσοι δηλώνουν ή έχουν φιλικές σχέσεις με αναρχικούς, είναι a priori ένοχοι για τρομοκρατικές επιθέσεις και θα έχουν την αντίστοιχη αντιμετώπιση απ’ τους μηχανισμούς του κράτους.

Έτσι, έχοντας την νομική υπεροπλία, είναι πλέον εμφανές ότι κράτος και δικαστικοί μηχανισμοί κόβουν και ράβουν τους νόμους τους ανάλογα με τα εκάστοτε συμφέροντά τους. Συμφέροντα που ταυτίζονται με αυτά όσων στέλνουν χιλιάδες κόσμου στην ανεργία και στην εξαθλίωση, όσων ευθύνονται για τις εκατοντάδες αυτοκτονίες λόγω χρεών, όσων προωθούν τον κοινωνικό κανιβαλισμό, όσων θέλουν μια κοινωνία υποταγμένη, μια κοινωνία που βρωμάει καθαρότητες και φασισμό. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, το ότι έχουν επιλέξει να προστατεύουν τράπεζες, πολυεθνικές, αφεντικά και τα τσιράκια τους. Είναι αναμενόμενο. Δεν μας εκπλήσσει τίποτα απ’ όλα αυτά. Για εμάς είναι αυτονόητο ότι θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε με πείσμα σε όλες τις προσπάθειες του κράτους να μας υποτάξει και να μας αναγκάσει να παραιτηθούμε απ’ τον αγώνα για ελευθερία και ζωή, είτε μέσα είτε έξω απ’ τα τείχη. Αγώνα που δίνει και ο σύντροφος Κ. Σακκάς αυτή τη στιγμή, έχοντας ξεκινήσει απεργία πείνας από 4/6, διεκδικώντας την άμεση αποφυλάκιση του χρησιμοποιώντας το σώμα του ως το μοναδικό του όπλο. Σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου ‘’η απεργία πείνας, ως μορφή πάλης δεν αποτελεί κίνηση απελπισίας αλλά συνειδητή επιλογή αντίστασης’’. Και εμείς, στεκόμαστε αλληλέγγυοι με αυτή του την επιλογή και θα συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια στις εκδικητικές τακτικές του κράτους και στην συνεχή επέλαση του ολοκληρωτισμού.

 

ΚΑΜΙΑ ΑΣΤΙΚΗ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΚΑΣΕΙ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ.

ΜΠΟΥΡΛΟΤΟ ΚΑΙ ΦΩΤΙΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΛΙΑ.

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ ΚΩΣΤΑ ΣΑΚΚΑ.

prison

Τη Δευτέρα 17 Ιούνη, τις πρώτες πρωινές ώρες, μεταφέρεται εκτάκτως ο Κ. Σακκάς στο νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού και λίγες ώρες μετά στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας λόγω της κρισιμότητας της κατάστασης της υγείας του – όπου και παραμένει έως σήμερα.

Την Τρίτη 25 Ιουνίου, το Συμβούλιο Εφετών απέρριψε την αίτηση του για αποφυλάκιση,
επικυρώνοντας, έτσι, την παράταση της προφυλάκισης του για 36 μήνες.

 

 

Απολογιστικό κείμενο για τις παρεμβάσεις στα δυτικά Θεσσαλονίκης.

Κατά το μήνα Μάρτιο και στα πλαίσια της προπαγάνδισης της αντιφασιστικής πορείας που πραγματοποιήθηκε στις 6 Απριλίου στον Εύοσμο, έλαβε χώρα ένα πλήθος δράσεων σε ποικίλους δήμους της δυτικής Θεσσαλονίκης. Μοιράσματα σε λαϊκές και σε σχολεία, μικροφωνικές και αφισοκολλήσεις υλοποιήθηκαν στην περιοχή του Ευόσμου, της Ξηροκρήνης, του Επτάλοφου, της Σταυρούπολης και της Μενεμένης, προκειμένου να δημιουργηθεί μια βάση επικοινωνίας με τους κατοίκους των περιοχών αυτών. Από το προπαρασκευαστικό στάδιο των συζητήσεων πάνω στις δράσεις, η εντύπωση που είχαμε σχετικά με τις συνθήκες που επικρατούν στους δήμους αυτούς διαφοροποιούταν από την εμπειρία μας στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, μια εντύπωση που κατά περιπτώσεις επιβεβαιώθηκε από την παρουσία μας εκεί. Μας δόθηκε η ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με ετερόκλητο κόσμο ανεξαρτήτου ηλικίας, από μαθητές σχολείου μέχρι ηλικιωμένους ντόπιους, ο οποίος ανήκει σε ένα εύρος ιδεολογικού προσανατολισμού και στάσης απέναντι στο πολιτικό σύστημα. Συναντήσαμε, συνεπώς, ως επί το πλείστον συμπεριφορές θετικά προσκείμενες στην παρέμβασή μας, αν και δεν έλειψε και το αντίθετο, σε μεμονωμένες περιπτώσεις. Οι τέσσερις εβδομάδες παρεμβάσεων, πέρα από αναγκαίες για την πλαισίωση της πορείας, κρίθηκαν εποικοδομητικές και καθοριστικές για τη συγκρότηση σχέσεων αναγνωρισιμότητας σε περιοχές που ανάλογα εγχειρήματα είχαν πολύ καιρό να συμβούν. Κορύφωση όλων αυτών ήταν η μαζική πορεία της 6ης Απριλίου, την οποία στήριξε και σημαντικός αριθμός κατοίκων. Επιλέχθηκε ένα εκτενές δρομολόγιο με αφετηρία το Δημαρχείο Ευόσμου, που στόχο είχε να διατρέξει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο τμήμα της περιοχής στα πλαίσια του προπαγανδιστικού της χαρακτήρα. Καθ’ όλη τη διάρκειά της, χαρακτηριστικά της ήταν ο έντονος παλμός και η δυναμικότητα, χωρίς, όμως, να σημειωθούν εντάσεις.

Antifa Cinema: Ιστορία έρωτα κι αναρχίας (1973)

ΔΕΥΤΕΡΑ 8/4 στις 7μμ στο Άνευ Αρχών (Χατζηανδρέου 5 – πίσω από το Γεννηματά)

[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=P95NMxzNPW4[/youtube]

Σκηνοθεσία: Λίνα Βερτμίλερ
Σενάριο: Λίνα Βερτμίλερ
Παίζουν: Τζιανκάρλο Τζανίνι, Μαριάντζελα Μελάτο, Έρος Πάνι, Πίνα Τσεί, Έλενα Φιόρε.
Μουσική: Νίνο Ρότα, Κάρλο Σαβίνα

Φασιστική Ιταλία 1932: Έξι χρόνια νωρίτερα γίνεται απόπειρα κατά του Μουσολίνι. Ο δράστης, ο δεκαπεντάχρονος Αντέο Ζαμπόνι, πυροβολεί και αστοχεί ενώ στη συνέχεια λιντσάρεται από φασίστες που ακολουθούσαν το Ντούτσε. Το1932 άλλος ένας αναρχικός που έχει ως σκοπό την εκτέλεση του Μουσολίνι δολοφονείται από την αστυνομία. Τότε ο Τουρίν, ένας αγαθός χωρικός, οργισμένος από τη δολοφονία του φίλου του αναλαμβάνει την αποστολή του, παρατάει τη ζωή του στο χωριό, έρχεται σε επαφή με το αναρχικό κίνημα και ταξιδεύει στη Ρώμη όπου θα συναντηθεί με έναν σύνδεσμο που γνωρίζει πότε και που θα βρεθεί ο Μουσολίνι. Ο σύνδεσμος είναι η Σαλόμη, μία αναρχική που δουλεύει σε μπορντέλο και φίλη του Αντέο. Και οι δυο έχουν προσωπικούς και πολιτικούς λόγους να θέλουν τον Ντούτσε νεκρό, αλλά το σχέδιο δεν θα πάει όπως αρχικά το είχαν σχεδιάσει…

 

Μουσική:
Canzone arrabbiata – Το τραγούδι της οργής

Το τραγούδι έγραψε ο Nino Rota για την ταινία “Film d’amore e d’anarchia”.
Μουσική: Νίνο Ρότα
Στίχοι: Λίνα Βερτμίλλερ
Πρώτη εκτέλεση: Anna Melato

canto per me
canto per rabbia questa luna
contro di te
contro chi e ricco e non lo sa
chi sporchera la verita
cammino e canto
la rabbia che mi fa

Penso a tanta gente nell’oscurita
alla solitudine della citta
penso alle illusioni dellumanita
tutte le parole che ripetera

Canto per chi non ha fortuna
canto per me
canto per rabbia questa luna
contro di te
canto a quel sole che verra
tramontera rinascera
alle illusioni
alla rabbia che mi fa

Μετάφραση στίχων:

Τραγουδώ για τους δυστυχισμένους,
για μένα τραγουδώ.
Τραγουδώ για τούτο το φεγγάρι με οργή, κόντρα σε σένα
κόντρα σ’ αυτούς που πλούσιοι είναι και δεν το ξέρουν,
κόντρα σ’ αυτούς που την αλήθεια λεκιάζουν.
Περπατώ και τραγουδώ
για την οργή που με πνίγει.

Συλλογιέμαι τόσο κόσμο που στο σκοτάδι ζει,
μέσα στης πόλης τη μοναξιά.
Τις χίμαιρες των ανθρώπων συλλογιέμαι,
κι όλα αυτά τα λόγια τα χιλιοειπωμένα.

Τραγουδώ για τους δυστυχισμένους,
για μένα τραγουδώ.
Τραγουδώ για τούτο το φεγγάρι με οργή, κόντρα σε σένα.
Τραγουδώ για ‘κείνον τον ήλιο που θα ‘ρθει,
που θ’ ανατείλει, που θα βασιλέψει.
Για τις χίμαιρες,

για την οργή που με πνίγει τραγουδώ.

Κείμενο παρέμβασης στη λαϊκή Ευόσμου στις 9/3

Τα εθνικά τα ιδεώδη χάπια της αποχαύνωσης

Που πλασάρουν οι εμπόροι σε χαύνους καταναλωτές

Πατρίδα έννοια συνώνυμη με την απάτη και την βία

Οι νταβατζήδες της μιζέριας μας υμνούν τα όσια της φυλής.

Ωχρά Σπειροχαίτη.

 

Συνταγή: Το 24ωρο της υποταγής.

Συστατικά:

  • Η οικονομική εξαθλίωση εντείνεται μέσα από χαράτσια, πρόσθετους φόρους, περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Τα εργασιακά δικαιώματα καταπατούνται και όσο ο βασικός μισθός μειώνεται, τόσο γίνονται διαρκείς ανατιμήσεις σε προϊόντα πρώτης ανάγκης, Την ίδια στιγμή η ανεργία ολοένα και αυξάνεται.
  • Η σημασία της υγείας απαξιώνεται μέσω της καταβολής χρηματικού αντίτιμου στα δημόσια νοσοκομεία και της αδυναμίας χορήγησης φαρμάκων. Παράλληλα, οι δομές ψυχικής υγείας και ειδικής αγωγής κλείνουν η μία μετά την άλλη λόγω μειωμένης χρηματοδότησης και υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις νοσοκομειακού εξοπλισμού και αναλώσιμων πρώτων υλών.
  • Η παιδεία υποβαθμίζεται. Σε δεκάδες σχολεία αντιμετωπίζονται προβλήματα στέγασης, θέρμανσης, παροχής βιβλίων, διαθεσιμότητας εκπαιδευτικών καθώς και σίτισης – περιστατικά με μαθητές που λιποθυμούν από την πείνα. Φοιτητές εξαναγκάζονται να παρατήσουν τις σπουδές τους λόγω οικονομικής δυσχέρειας.
  • Η καταστολή παίρνει πολλές μορφές και οργιάζει καταπατώντας δικαιώματα και ελευθερίες. Εξευτελίζεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια μέσω της έκθεσης προσωπικών δεδομένων και μέσω ξυλοδαρμών και βασανισμών – από τη μια μπάτσοι υπερασπίζονται τα συμφέροντα των ιδιωτικών εταιρειών και πετούν χημικά σε χωριανούς  και μαθητές στην Ιερισσό Χαλκιδικής και από την άλλη, την ίδια μέρα ο εισαγγελέας αθωώνει βουλευτή που κατηγορείται για ρατσιστική επίθεση. Οι εργαζόμενοι που αντιστέκονται βρίσκουν μπροστά τους απειλές, απολύσεις, επιστρατεύσεις. Ακόμη και βιτριόλι.
  • Τα ΜΜΕ παραπληροφορούν. Λειτουργούν ως εκτελεστικό όργανο του κράτους, πλάθοντας συνειδήσεις και συμπεριφορές. Αποπροσανατολίζουν την κοινωνία και δημιουργούν εξιλαστήρια θύματα στην προσπάθεια τους να ξεπλύνουν ένα ολόκληρο σαθρό πολιτικό και οικονομικό σύστημα.
  • Ο ρατσισμός γίνεται ολοένα και πιο απροκάλυπτος, εκφραζόμενος μέσα από το κράτος, το παρακράτος αλλά και διάφορα κομμάτια της κοινωνίας. Δεκάδες χώροι κράτησης μεταναστών φυτρώνουν ο ένας μετά τον άλλο. Στο όνομα του Ξένιου Δία πραγματοποιούνται καθημερινά εκατοντάδες προσαγωγές και συλλήψεις – δημοτικοί αστυνομικοί δολοφονούν μετανάστη οδηγώντας τον στις ράγες του τρένου κατόπιν κυνηγητού. Το πρόσχημα ήταν ο έλεγχος των χαρτιών του. Λίγο αργότερα τα μεγάφωνα του ΗΣΑΠ ανακοινώνουν πως η ομαλότητα των δρομολογίων παρακωλύεται λόγω ‘’εμποδίου’’. Εξαπολύονται πογκρόμ, ανθρωποκυνηγητά και πισώπλατα μαχαιρώματα σε μετανάστες, ομοφυλόφιλους και σε όσους εκφράζουν κάτι το διαφορετικό καθώς και φασιστικές επιθέσεις σε κινηματικές δομές, στέκια και καταλήψεις. Δημιουργούνται συσσίτια και αιμοδοσίες μόνο για έλληνες, γιατροί με σύνορα, ένωση εθνικιστών δικηγόρων και οδηγών ταξί. Γίνεται απόπειρα να πεταχτούν παιδιά μεταναστών από τα νηπιαγωγεία για να χωράνε τα ‘’ελληνόπουλα’’. Καθηγητές και μαθητές στοχοποιούνται λόγω των αντιρατσιστικών τους ιδεών την ώρα που κάνει δυναμική εμφάνιση στο προσκήνιο μια απόπειρα στρατευμένης διαπαιδαγώγησης που στόχο έχει την καλλιέργεια εθνικιστικής ταυτότητας και αισθήματος στους νέους.

Ο ρατσισμός ανέκαθεν δικαιολογούσε κάθε μορφή καταπίεσης και κατασκεύαζε κοινωνικές ανισότητες. Εδώ και δεκαετίες έχει νομιμοποιηθεί από την κοινή γνώμη η κατασκευή της εικόνας του ‘’εχθρικού ξένου’’, ο οποίος ευθύνεται για τα εγκλήματα, την φτώχια, για την υποβάθμιση ολόκληρων περιοχών και την υγειονομική έκπτωση της χώρας. Με άλλα λόγια, έχει μετασχηματιστεί σε ένα είδος αόριστης απειλής που θέτει σε κίνδυνο την εθνική ασφάλεια.

Κάτω από την ομπρέλα της εθνικής ενότητας και της αξίας του έθνους, στο όνομα μίας πατρίδας και μιας σημαίας γίνεται προσπάθεια συσπείρωσης του λαού εναντίον του ‘’κακού άλλου’’, του εξωτερικού εχθρού.

(διαδικασία αλλαγής και βελτίωσης της συνταγής)

Επειδή έχουμε σιχαθεί την διαρκή έκπτωση της ανθρώπινης ζωής· επειδή πιστεύουμε πως οι φασίστες δεν χωράνε στις γειτονιές μας· επειδή δεν θα υποκύψουμε στις απαιτήσεις του κάθε αφεντικού· επειδή δεν θεωρούμε την υγεία ανταλλάξιμο αγαθό ούτε την ιατρική περίθαλψη εμπόρευμα· επειδή μας πνίγει ο απέραντος σκουπιδότοπος από καθαρότητες και αποκλεισμούς· επειδή δεν θεωρούμε λύση στην κρίση τις απελάσεις, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τις ρατσιστικές επιθέσεις· επειδή δεν πιστεύουμε σε ‘’μεμονωμένα περιστατικά’’· επειδή δεν ανεχόμαστε από κανέναν ‘’αστειάκια’’ για κομπολόγια από ανθρώπινα δόντια και πορτατίφ από σάρκα· επειδή δεν θεωρούμε τους εαυτούς μας ούτε ‘’μαλακισμένα’’ ούτε ‘’κατσαπλιάδες’’ · επειδή η ανοχή, η απραξία και η σιωπή δεν πρόκειται να βάλλουν όρια στην καταπάτηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας.

Επειδή… Επειδή… Επειδή…

Απέναντι σε μια κοινωνία που μέρα με τη μέρα εκφασίζεται, εμείς εκφραζόμαστε μέσα από την συντροφικότητα, την αυτοοργάνωση σε στέκια και γειτονιές και την αντίσταση στον κανιβαλισμό.   ·

Αλληλεγγύη σε όσους αγωνίζονται.

Ούτε στον Εύοσμο, ούτε πουθενά…

ΠΟΡΕΙΑ ΣΑΒΒΑΤΟ 6 ΑΠΡΙΛΙΟΥ, 12 μ.μ. , ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΥΟΣΜΟΥ.

…τσακίστε τους φασίστες σε κάθε γειτονιά.

Antifa Salonica, Συνέλευση ενάντια στον Εθνικισμό και τον Κοινωνικό Εκφασισμό.